Μενδράκος Τάκης, Τετράστιχα της πικρής βροχής, Άγρα 2001
"Εφτά"
|
|
- Τι έγιναν τα κυπαρίσσια;
- Τά ΄κοψαν
γιατί το τοπίο
βρήκε άλλους τρόπους να
πενθεί.
|
|
|
|
Αποδημητικό πουλί
ξέχασες να επιστρέψεις
κι ας ήρθε η Άνοιξη·
ή μήπως και δεν ήρθε;
|
|
|
|
Του Αργοναύτη το κουπί
βυθίζεται με πείσμα
σ΄ ελπίδες θάλασσες
γι΄ ανύπαρχτες Κολχίδες.
|
|
|
|
Για όσα τόλμησα,
για όσα δεν τόλμησα,
για ό,τι άφησα να
προσπεράσει,
εκτίω την ποινήν της ζωής.
|
|
|
|
Κωπηλατώ σπασμωδικά
στις λίμνες των ματιών
σου.
Είναι ο μόνος τρόπος
ν΄ αναστείλω το θάνατο.
|
|
|
|
Ανατριχίλα φύλλου λεύκας,
τρέμει το βλέφαρο πριν απ΄
το δάκρυ.
Τα είδα, αλήθεια,
από κοντά ή τα φαντάστηκα;
|
|
|
|
Νούφαρο δίχως μίσχο,
λεκές σε ακίνητο νερό·
κλώνοι απολιθωμένου
δέντρου.
Αλαζονεία θανάτου.
|
No comments:
Post a Comment