''Το θέατρο του έρωτα''
Επειδή η αγάπη είναι απέραντη,
όταν τη χάσεις,
ανεβαίνεις κάπου ψηλά
για να ψάξεις μακρυά
εκεί που την χωρά όλη.
Στο φιλόξενο παρελθόν
του αγκαλιάσματος
μ' εκείνα
τα μακρυά δάχτυλα του αγγίγματος,
τα μακρυά μαλλιά του ψελλίσματος,
τις μακρυές σκιές εκείνου του απογεύματος,
τα μακρυά βράδυα που σ' έφερναν πιο κοντά.
Μετά την αγάπη κάτι μένει στη μέση,
μέσα σου.
Μίσος ή μισός
όταν η αγάπη σβήνει
το μισοφέγγαρο σε φωτίζει
δραματικά ημιτελή
ή τραγικά μισάνθρωπο.
ή τραγικά μισάνθρωπο.
Κοίτα, πως το γαλάζιο των ουρανών
υπερχειλίζει τις ψηλές
κοίτες των βουνών,
πως πλημμυρίζει το φως
χαμηλά τους ελαιώνες.
3 comments:
πολυ ομορφο...
Σ' ευχαριστώ πολύ που μπήκες στον κόπο να αφήσεις ένα σχόλιο.
κανενας κοπος.. σε παρακολουθω καιρο, απλα δεν ειχα γραψει ποτε.. αν θελεις επικοινωνησε μαζι μου, στο krusty_krub@hotmail.com
Post a Comment