Solitude's heaviness

IANA BOUKOVA

Neighbors

First they come for a cup
of sugar for a cup of vinegar
for nothing
And you being well brought up
allow your kitchen to fill
with people and your days to shorten
as if winter has suddenly begun
Later all evening through the wall
you hear the muffled blows of bodies the dog’s
bark the ringing of the phone
which nobody answers
Your cigarettes pack up this night
you walk for miles in the room
and then in your dreams (having finally fallen asleep)
In the morning you see them refreshed they water
their flowers wave to you
go out in the open
casting a fourfold shadow
like a footballer’s
in the middle of the park.

“The boat in the eye”, Ikaros 2005

Translation from Bulgarian, Jonathan Dunne

___________________________________

Ιάνα Μπούκοβα

ΟΙ ΓΕΙΤΟΝΕΣ   Στην αρχή έρχονται για ένα φλιτζάνι ζάχαρη για λίγο ξύδι για ένα τίποτα Και εσύ με τους καλούς σου τρόπους αφήνεις την κουζίνα σου να γεμίζει με κόσμο και τις μέρες σου να μικραίνουν λες κι άρχισε ξαφνικά ο χειμώνας Αργότερα όλο το βράδυ ακούς πίσω από τους τοίχους το υπόκωφα χτυπήματα των κορμιών το γαύγισμα τού σκύλου το κουδούνισμα τού τηλεφώνου που κανένας δεν σηκώνει Μια τέτοια νύχτα σού τελειώνουν τα τσιγάρα περπατάς χιλιόμετρα μέσα στο δωμάτιο και μετά μέσα στον ύπνο σου (γιατί στο τέλος κοιμάσαι) Το πρωί τους βλέπεις ξεκούραστους ποτίζουν τα λουλούδια τους σου γνέφουν με το χέρι βγαίνουν έξω ρίχνοντας μια σταυρωτή σκιά όπως ο ποδοσφαιριστής στο κέντρο του γηπέδου

«Ο ελάχιστος κήπος», Ίκαρος, 2005

 Μετάφραση από τα Βουλγαρικά, Δημήτρης Άλλος