Νεραντζιά
Ω, τη νεραντζούλα μας
που ’ναι ολανθισμένη
κι είναι σα λευκότατη
νύφη στολισμένη με την ομορφάδα της,
με τα νυφικά της!
Ω, τη νεραντζούλα μας!
Πάνε στα κλαδιά της
κι αλαφροζυγίζονται κελαδώντας σπίνοι.
Πίνει το βροχόνερο,
τη λιακάδα πίνει,
χαίρεται τ’ ανθάκια της,
χαίρεται το Μάη, παίζει με τον άνεμο
και μοσκοβολάει.
Κώστας Καρυωτάκης
\Dionyssis Karatzas poetry
DO YOU HEAR?
He collected all his sorrow
and stood before the sea;
Listen to me, you crazy girl, my name's Odysseus,
do you hear?
Then he turned to the mountain and wept.
translation is taken from: http://english.chass.ncsu.edu/freeverse/Archives/Spring_2012/prose/GreekPoetry_DavidConnolly.htm
No comments:
Post a Comment