Καλημέρα. Όλα πάνε στραβά. Εντούτοις, το φως είναι ευθυτενές και μέσα σ' αυτό, εύχομαι να, είμαστε υγιείς και φωτεινοί,τουλάχιστον ευτυχώς.
''Η Αθήνα ευωδιάζει άνθη νεραντζιάς. Η σκυθρωπή πόλη δωρίζει απλόχερα το πιο εκλεκτό άρωμα της Μεσογείου: νερολί. Γλυκό, μεθυστικό και ταυτόχρονα λεπτό, μοναδικό. Οι φουντωτές νεραντζούλες των γκρίζων πεζοδρομίων σκορπάνε λευκά άνθη σε καπό και παρμπρίζ, πάνω σε σέλες μοτοσικλετών, σε φαγωμένα ρείθρα από μάρμαρο πεντελικό στη Ναυαρίνου, σκορπάνε αιθέριο έλαιο που θεραπεύει την ένταση και το άγχος, που διασκεδάζει τον φόβο και την απαισιοδοξία, καταυγάζει τα πρόσωπα και διώχνει τις ρυτίδες.[...]
... Ενα ρίγος καθώς διελαύνεις το κέντρο: η ομορφιά της αιθρίας, το άρωμα της ανοίξεως, χύνονται σαν βάλσαμο στην αδυνατισμένη πόλη, στο κουρασμένο σώμα σου. Είναι αρκετά; Είναι ικανά να δυναμώσουν και να γιατρέψουν;
Ιπποκράτους, Σοφοκλέους, Ευριπίδου, Αθηνάς, Ερμού, Αγιοι Ασώματοι. Το φως, οι νεραντζιές... Μπορούν; Ναι, μπορούν, να δυναμώσουν την όραση, να αλλάξουν την προοπτική, ώστε να δούμε τη δυσχέρεια σε ένα ιστορικό συνεχές.''
Νίκος Ξυδάκης, Όσο ανθίζουν οι νερατζιές, Καθημερινή
|
| «Λέγαμε: μα να γράψει ένας επαναστάτης ποιητής ένα ερωτικό ποίημα, τη στιγμή που είχαμε τρεις απεργίες! Αύριο οι απεργίες θα έχουν τελειώσει. Ο έρωτας όμως θα υπάρχει και αύριο και μεθαύριο και αντιμεθαύριο και θα πρέπει να τον αντιμετωπίσουμε σαν πρόβλημα της ανθρώπινης σχέσης και της ανθρώπινης ευτυχίας. Γι’ αυτό λέμε ότι είναι ηθική η τέχνη. Ότι ταυτίζεται η ηθική μαζί της από ένα σημείο και πέρα. Όταν η αισθητική προχωρήσει πάρα πολύ δημιουργεί αυτή την υψηλή αισθητική, που αναπτύσσει τις δυνάμεις του ανθρώπου και την όρεξη για να φτιάξουμε καλύτερη τη ζωή.» | ||
| Γιάννης Ρίτσος. Αλιευμένος από Ριζοσπάστη, "Ανθη νεραντζιάς Vs ρόπαλα των ΜΑΤ;", 6 Απριλίου 2013 | ||
No comments:
Post a Comment